Οι ακτιβιστές της καθηµερινότητας

Οι ακτιβιστές της καθηµερινότητας
Ανθρώπινες πρωτοβουλίες για καλύτερη ζωή στην πόλη
ΡΕΠΟΡΤΆΖ: Αγγελική ΚΑΡΑΓΕΏΡΓΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010 στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ"

Δηµιουργούν ασπίδες από λουλούδια για να προστατέψουν τους ποδηλατόδροµους της Θεσσαλονίκης από τα διερχόµενα Ι.Χ., µαγειρεύουν και µοιράζουν φαγητό σε κέντρα σίτισης, φωτίζουν τη σκοτεινή πλευρά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Αυθόρµητες πρωτοβουλίες πολιτών, µε σηµείο αναφοράς τους κοινούς προβληµατισµούς και τις ίδιες ανάγκες. Οπως υποστηρίζουν στα «ΝΕΑ» «δεν καταγγέλλουµε, προτείνουµε και διεκδικούµε».

Σε µια περίοδο που η ιδιωτική πρωτοβουλία µειώνεται όλο και περισσότερο, εκείνοι µαγειρεύουν και διανέµουν τα φαγητά τους σε κέντρασίτισης απόρων και µεταναστών ή σε κεντρικούς δρόµουςκαι πλατείες που ζουν άστεγοι και τοξικοµανείς. Πρόκειται για τα µέλητης «Μαγειρικής Αγάπης» που έχουν την πεποίθηση ότι «όλα µπορούν να γίνουν, αρκεί να σηκωθείς από τον καναπέ» και «αντί να πετάξεις δύο µερίδες φαγητού που θα περισσέψουν, καλύτερα να τις δώσεις σε κάποιους που έχουν ανάγκη».

Η αφορµή για τη δηµιουργία της «Μαγειρικής Αγάπης»δόθηκε µετά τοσεµινάριο «Προπόνηση ζωής», στο οποίο συµµετείχε η γραφίστρια Μαρία Αλιπράντη. Τότε ακριβώς συνειδητοποίησε ότι θέλει ναπροσφέρει ενεργά στοκοινωνικό σύνολο, να αφήσει τα συνηθισµένα, όπως λέει, χόµπικαι να λάβει ενεργή κοινωνική δράση. Τι καλύτερο λοιπόν από το να συνδυάσει την αγάπη της για τη µαγειρική µε τη διάθεσή της για προσφορά σε συνανθρώπους που έχουν ανάγκη! Αµέσωςανακοίνωσε την ιδέα στις δύο στενές της φίλες, τηνΕµµανουέλα Θεοδωράκη, ηοποία έχει πλέον αναλάβει το οργανωτικό κοµµάτι της οµάδας, και τη µαγείρισσα Ντορίνα Κοτρώτσου. Σεφ για απ όρους. Επτά µήνες αργότερα, η αρχική οµάδα µετις τρεις γυναίκες αριθµεί 85 µέλη.«Στο εγχείρηµα συµµετείχαν αρχικά φίλοι και συγγενείς. Στη συνέχεια όµως µαζί µε τη δράση µας µεγάλωνε και ο κύκλοςτων µελώνµας. Πλέον, παίρνουν µέρος άνθρωποι που δεν τουςέχουµε ξαναδεί», σηµειώνει η κ. Αλιπράντη. Ωστόσο, όπως εξηγεί η κ. Θεοδωράκη, απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος µέλος στη «Μαγειρική Αγάπης» – εκτός από το να ξέρει να µαγειρεύει – είναι το φαγητό που θα φέρνει να είναι φτιαγµένο την ίδια ή την προηγούµενη µέρα,καθώς και να έχει προηγηθεί µιασυνάντηση γνωριµίας µετα υπόλοιπα µέλη.

«Αυτός είναι άλλωστε κι ο λόγος που ανακοινώνουµε µόνο στα µέλη τα κέντρα δράσης µας, για να ελέγχουµε την ασφάλεια του φαγητού», σηµειώνει.

∆εν είναι όµως µόνο ηπροσφορά σε θέµατα σίτισης, αλλάκαι η ανάγκη για επικοινωνία. Οπως υποστηρίζουν τα τρία ιδρυτικά µέλη της «Μαγειρικής Αγάπης»: «Το φαγητό για εµάς είναι η αφορµή για να επικοινωνήσουµε µε τον κόσµο. Από τις µέχρι τώρα δράσεις µαςπαρατηρούµε ότι οιπερισσότεροι,και ιδιαίτερα οι ηλικιωµένοι, έχουν ανάγκη να µιλήσουν, να µας πουν την ιστορία τους».

Νεανικές παρεµ βάσεις. «Πριν από τέσσερα χρόνια αποφασίστηκε ηδηµιουργία των Τοπικών Συµβουλίων Νέων, προκειµένου να δοθεί τοερέθισµασε νέους ανθρώπους, ηλικίας από15 έως 28 ετών, να ασχοληθούν µε τα κοινά του τόπου τους. Να αποκτήσουν ένα βήµα συλλογικής έκφρασης για ζητήµατα που τους αφορούν», λέει ο αντιπρόεδρος του ΤΟΣΥΝ(ΤοπικόΣυµβούλιοΝέων) Παπάγου ∆ηµήτρης Καψάσκης και ξεκαθαρίζει ότι πρόκειται για έναν ανεξάρτητο φορέα, στον οποίο καθένας συµµετέχει ως µονάδα καιόχι ως µέλος πολιτικών παρατάξεωνή κοµµάτων.

Μετρώνταςστο ενεργητικό του δεντροφυτεύσει ς, συµµετοχές στηδασοπροστασία του Υµηττού κατά τους καλοκαιρινούς µήνες καθώς και διοργάνωση µαθητικών συναυλιών και ηµερίδων, το ΤΟΣΥΝ Παπάγουαποτελεί µια σηµαντική προσπάθεια για άµεση συµµετοχή των νέων στα κοινά.

«Είναι η πρώτη φορά που σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης δίνεται η δυνατότητα στουςνέους να εκφραστούν θεσµικά και να συµβάλουν στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας», λέει ο 26χρονος ∆ηµήτρης. «Προτείνουµε πράγµατα που θέλουµε νααλλάξουν ήνα βελτιωθούν. Ολα υπό το πρίσµα της νέας γενιάς και όχι µόνο για τις ανάγκες της. Γιαπαράδειγµα, µεταξύ άλλων έχουµε διεκδικήσει να µειωθεί ο συντελεστής δόµησης στην περιοχή µας.Μπορεί ναείναι έναθέµα που δεν απασχολεί άµεσα τηγενιά µας, έχει όµως ιδιαίτερη σηµασία για την περιοχή και την πολεοδοµική της εξέλιξη».

«Η Αθήνα δεν είναι η χειρότερη πόλη»

Με σφουγγάρια, σκούπες και µπογιές ανά χείρας και µοναδικό όπλο τη θέλησή τους για αλλαγή προσπαθούν να οµορφύνουν την Αθήνα. Μάζεψαν τα σκουπίδια από το χωµάτινο πέρασµα ανάµεσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης και της Αρχαίας Αγοράς. Καθάρισαν την οδό Πατησίων, φύτεψαν λουλούδια σε ζαρντινιέρες στηνοδόΣατωβριάνδου, στην οδό Φιλαδελφείας και µοίρασαν στους Αθηναίους 3.000 φυτά από την πλατεία Συντάγµατος.

Για τους Atenistas αποτελεί πρόκληση να αποδείξουν ότι µπορούν να αλλάξουν την πόλη, χωρίς υψηλό κόστος και µεγάλο κόπο. «ΗΑθήνα δεν είναι η χειρότερη πόλη», ισχυρίζεται ένας από τους δηµιουργούς της οµάδας ο ∆ηµήτρης Ρηγόπουλος, «απλώς ορισµένοι δεν την αγαπούν και δεν την προσέχουν, εµείς το κάνουµε». Προσθέτει δε πως στόχος της ανοιχτής κοινότητας πολιτών της Αθήνας δεν είναι να διορθώσει τα µελανά σηµεία της πόλης. «Κουραστήκαµε να γκρινιάζουµε, να µας φταίνε πάντα οι άλλοι και λάβαµε δράση» λέει χαρακτηριστικά.

Μπορεί να µετρούν µόλις τέσσερις µήνες στο ενεργητικό τους, τα µέλη των Atenistas όµως φτάνουν ήδη τις 5.300. «∆εν περιµέναµε ότι η ανταπόκριση του κόσµου θα ήταν τόσο µεγάλη. Οπως φαίνεται όµως υπάρχει δίψα για το καινούργιο, γι’ αυτόο κόσµος µάς αγκάλιασε», αναφέρει ο κ. Ρηγόπουλος. Οπωςεκτιµά άλλωστε, εκείνο που συνέβαλε ώστε να ξεχωρίσει η οµάδα είναι η συστηµατικότητα, η οργάνωση και η αφοσίωση των µελώνστο έργο τους. «Κάθε εβδοµάδα διοργανώνουµε τουλάχιστον µία δράση. Οσο µεγαλώνει δε ο αριθµός των µελών µας, αρχίζουµε να χωριζόµαστεσε επιµέρους τµήµατα, ανά αντικείµενο. Για παράδειγµα ήδη υπάρχουν οι οµάδες για πράσινο, αρχιτεκτονική και αστέγους κι όσο περνάει ο καιρός αυτές θα εµπλουτίζονται», διευκρινίζει ο ίδιος.



Οι ποδηλατόδροµοι «ανθίζουν»

Με σύνθηµα «Οιποδηλατοδρόµοι ανθίζουν» δηµιούργησαν ασπίδες από άνθη για να αποτρέψουν τους οδηγούς Ι.Χ. να παρκάρουν στις λωρίδες για τα ποδήλατα. Εστησαν την ψησταριά «Ο ποδηλάτης» µπροστά από το άγαλµα του Μεγάλου Αλεξάνδρου µε σκοπό, όπως λένε, να ευαισθητοποιήσουν τη δηµοτική αρχή για την αυθαίρετη κατάληψη της παραλίας Θεσσαλονίκης από πλανόδιους µικροπωλητές, καντινιέρηδες και τρενάκια που δυσκολεύει τη διέλευση ποδηλάτων, µε αποτέλεσµα να σηµειώνονται µικροατυχήµατα.

Οι περισσότερες κινητοποιήσεις των ποδηλατών της Θεσσαλονίκης ακούν σε ένα όνοµα, το «bikerespect», το οποίο προέκυψε από την ανάγκη να προβληθεί ο αστικός ποδηλάτης. «Οσοι χρησιµοποιούν ποδήλατο για τις καθηµερινές τους βόλτες, είτε για ψυχαγωγία και άθληση είτε για µετακίνηση, έχουν θέση εδώ» λέει ο εµπνευστής του, βαλκανιονίκης και πρωταθλητής στο mountain bike, Κώστας Σιµελίδης. Εξηγεί δε ότι το bikerespect αρχικά στόχευε στην παροχή πληροφοριών πρώτων βοηθειών προς τους ποδηλάτες καθώς και στη δηµιουργία ενός πυρήνα φίλων του ποδηλάτου που θα προωθούσαν την ποδηλασία και θα συζητούσαν τις ιδέες τους. «Οι περισσότεροι αγνοούσαν τα δικαιώµατά τους καθώς και τον τρόπο µε τον οποίο θα έπρεπε να κυκλοφορούν στην πόλη. Ετσι, διοργανώσαµε ηµερίδες ενηµέρωσης και είδαµε τα µέλη µας από 30 που ήταν αρχικά να φτάνουν σήµερα τα 2.716» λέει. Το µεγαλύτερο εµπόδιο σε όλη αυτήν την προσπάθεια ήταν η αντιµετώπιση των οδηγών Ι.Χ. προς τους ποδηλάτες. «Μέσα από µαζικές κινητοποιήσεις, κάνουµε βόλτες κάθε ∆ευτέρα και Τετάρτη στις 7 το απόγευµα προκειµένου να κάνουµε αισθητή την παρουσία µας στους οδηγούς αυτοκινήτων και να κερδίσουµε τον σεβασµό τους».