Άλλοι 16 πρόσφυγες νεκροί ενώ διέχιζαν το ποτάμι στον Έβρο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΑΤΗΣ ΑΡΜΟΣΤΕΙΑΣ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Δεκαέξι νεκροί στον Έβρο – Νέα τραγωδία
Αθήνα - Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ενημερώθηκε από τον Αστυνομικό Διευθυντή Ορεστιάδας ότι δεκαέξι άνθρωποι πνίγηκαν, στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τον ποταμό Έβρο στις 29 Ιουνίου. Έντεκα πτώματα ανασύρθηκαν στην ελληνική πλευρά του ποταμού, ενώ τα υπόλοιπα πέντε εντοπίστηκαν από τις τουρκικές αρχές. Εκτιμάται ότι η πλειονότητα είναι Σομαλοί, συμπεριλαμβανομένων τριών γυναικών.

«Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη και αλληλεγγύη προς τις οικογένειες των θυμάτων. Λυπούμαστε για την απώλεια ζωών που για μία ακόμη φορά καταδεικνύει την ευάλωτη κατάσταση στην οποία βρίσκονται όσοι αναγκάζονται να τραπούν σε φυγή και να αναζητήσουν ασφάλεια», δήλωσε ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας στην Ελλάδα.



Πρόκειται για το δεύτερο τραγικό συμβάν στην ίδια περιοχή στο διάστημα του τελευταίου μήνα, καθώς τρεις ακόμη νέοι άνθρωποι πνίγηκαν στα τέλη Μαΐου προσπαθώντας να διασχίσουν τον ίδιο ποταμό. Η ροή παράτυπα εισερχόμενων μεταναστών και προσφύγων μέσω του Έβρου έχει τριπλασιαστεί φέτος σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009, ενώ οι αφίξεις μέσω των νησιών του ανατολικού Αιγαίου έχουν μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, τουλάχιστον 287 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το 2009 προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Δεκαέξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους γιατί θεώρησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να φτάσουν στην Ε.Ε. με τις παράνομες υπηρεσίες των διακινητών», τόνισε ο Τσαρμπόπουλος. «Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι είχαν βάσιμους λόγους για να ζητήσουν διεθνή προστασία στην Ε.Ε. Το τραγικό αυτό συμβάν αναδεικνύει την υποχρέωση των κρατών να προστατεύουν τους ανθρώπους που καταφθάνουν διασχίζοντας θάλασσες ή ποτάμια, ανεξαρτήτως των κινήτρων τους».

Λαμβάνοντας υπόψη τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις και τη δραματική ανθρωπιστική κατάσταση στη Σομαλία, η Ύπατη Αρμοστεία καλεί τις κυβερνήσεις να εξετάζουν με τον ευρύτερο δυνατό τρόπο τις αιτήσεις ασύλου από άτομα που προέρχονται από την κεντρική και τη νότια Σομαλία και να χορηγούν συμπληρωματικές μορφές διεθνούς προστασίας, όπου δεν χορηγείται προσφυγικό καθεστώς σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951.